Tijdens de opleiding tot gespreksbevrijder oefenden we een gesprek met omwonenden. Er was een gespreksleider, er waren gespreksdeelnemers en er was een trainingsacteur die een lastige bewoner speelde.
We hielden het dichtbij huis. Rondom onze prachtige locatie in Groenekan zouden windmolens komen. Daar zou het gesprek over gaan. Over die windmolens en over wat wij daarvan vonden.
Iedereen nam als vanzelf systemisch een plek in. Ikzelf bleek in eerste instantie boos over de windmolens, anderen waren juist voor en Ginny, in wie de trainingsacteur veranderd was, was héél erg voor. Voorder kon niet zeg maar. En iedereen die dat niet snapte was stom en tégen de natuur.
De eerste paar minuten gingen vrij goed, maar al snel begon het stof wat op te waaien en gingen mensen zich aan Ginny en elkaar ergeren. De gespreksleider probeerde, zoals we later analyseerden, te zorgen dat het niet uit de klauwen zou lopen. Hij probeerde Ginny het woord te geven, maar niet teveel en hij probeerde haar ook te beteugelen. Terwijl hij dat deed stond hij en gebaarde hij met zijn hand dat ze nu wat rustiger moest doen. Nu had ze gezegd wat ze wilde zeggen en nu moest ze zich gedeisd houden.
Maar het werkte eigenlijk niet. Iedereen wilde van zich laten horen, was geagiteerd en Ginny al helemaal. Hoe gingen we hier nou mee om? Hoe konden we er voor zorgen dat we met elkaar over dit ingewikkelde onderwerp konden praten?
Op een gegeven moment zag ik een beeld voor me. De gespreksleider in het midden van onze ovale kring liggend op de grond. Dat durfde hij wel. Dus daar ging hij liggen, in het midden van de kring met zijn ogen dicht. En eigenlijk veranderde meteen alles.
Hij startte met: ‘Ja, ik wil graag eerst even zeggen dat ik dit best lastig vind als gespreksleider. Ik wil graag iedereen recht doen, iedereen het woord geven en iedereen horen. Dat is best een klus, zeker als de emoties hoog oplopen. Ik vind het dan ook spannend of dat lukt en of het niet uit de hand zal lopen. Daar wil ik graag mee beginnen.’
De sfeer in de kring ontspande meteen. Dit begreep iedereen. Natuurlijk wilde hij dat. Daar kon iedereen aan bijdragen. Toen ging hij naar Ginny: ‘Ginny, jij hebt laten weten dat je voor de windmolens bent, kun je dat nog eens toelichten?’ Dat kon Ginny wel. ‘Zijn er mensen die het met Ginny eens zijn?’ vroeg hij toen. Er gingen handen omhoog en Ginny voelde zich gehoord en verbonden. Daarna bedankte hij haar en liet haar weten dat hij nu naar de anderen ging. Toen Ginny even later toch een keer opsprong, kon hij een grens stellen: ’Nee, Ginny, nu even niet, nu ben ik even met iemand anders in gesprek.’ Heel anders dan hoe hij haar eerder toesprak. Dit was het een grens aangeven, geen beteugeling.
Toen de gespreksleider na afloop weer gewoon op zijn stoel zat, vertelde hij dat het hem vooral had geholpen zijn ogen te sluiten. Hij zei dat hij veel minder alert was op wat er bij iedereen gebeurde en veel meer bij zichzelf kon voelen welke vragen hij had, wie hij het woord wilde geven en wat hij wilde benoemen.
En daardoor was hij veel meer met iedereen in contact.
Wat deed hij nou:
- Hij benoemde zichzelf en liet zien wat er bij hem speelde
- Hij gaf Ginny ruimte, en zorgde voor verbinding tussen haar en de rest
- Hij nam de leiding door zijn grenzen aan te geven.
En dat allemaal door zijn ogen te sluiten. Minder alert zijn op wat er bij de ander gebeurt, dat zou iedere gespreksleider wel in zich mogen hebben. Bij jezelf blijven en de moed opbrengen om dat te vragen wat nodig is.
Om dat te kunnen, moet je leren met jezelf in contact te zijn.
Wil jij je ontwikkelen tot een gespreksleider die durft te vertrouwen op eigen gevoel, krachtig grenzen stelt en écht contact maakt? Kom dan naar de opleiding tot gespreksbevrijder.
Wacht niet te lang — reserveer nu jouw plek en zet de volgende stap in jouw persoonlijke én professionele groei!
Niet alleen jijzelf, ook de wereld wordt er mooier van.
Meld je aan voor mijn wekelijkse column
Je ontvangt dan als eerste mijn nieuwste columns én blijft op de hoogte van mijn trainingen, workshops en de opleiding tot gespreksbevrijder. Leuk als je je aansluit. Je bent van harte welkom.